ตั้งแต่เมื่อปีพุทธศักราช 2495 ที่ มิสเตอร์ฮาโรลด์ เมสัน ยังก์ ผู้บุกเบิกและเป็นผู้ริเริ่มในการใช้พื้นที่บริเวณเชิงดอยสุเทพในการเก็บรวบรวมและรักษาสัตว์ป่าที่ถูกล่าจากพราน พร้อมทั้งเปิดเป็นสวนสัตว์เล็กๆให้ชาวบ้านในพื้นที่โดยรอบได้เข้ามาพักผ่อน เด็กๆในสมัยนั้นได้เข้ามาวิ่งเล่นและเข้ามาเรียนรู้เกี่ยวกับสัตว์ป่าชนิดต่างๆ โดยมีชื่อที่เป็นที่รู้จักกันทั่วไปในเวลานั้น คือ สวนสัตว์ห้วยแก้ว จนกระทั่งปีพุทธศักราช 2518 เมื่อ มิสเตอร์ฮาโรลด์ เมสัน ยังก์ เสียชีวิตลง สวนสัตว์ห้วยแก้ว ก็ถูกโอนให้ไปอยู่ในความดูแลของจังหวัดเชียงใหม่ และได้เข้ามาอยู่ในสังกัดองค์การสวนสัตว์ภายใต้ชื่อ สวนสัตว์เชียงใหม่ ในท้ายที่สุด
ซึ่งพื้นที่ที่มิสเตอร์ฮาโรลด์ ได้เคยใช้เปิดเป็นสวนสัตว์ห้วยแก้วในครั้งนั้น ก็คือ พื้นที่ส่วนหน้าของสวนสัตว์เชียงใหม่ในปัจจุบันนี้นี่เอง จึงเป็นที่มาของการเปิดพื้นที่สวน, สวนที่นำเสนอถึงความเป็นมา สืบต่อไปถึงการเก็บรักษา ต่อเนื่องไปจนถึงการพัฒนาพื้นที่ส่วนหน้าของสวนสัตว์ในวันนี้ให้เป็นสวนที่เป็นมรดกสืบทอดมาจากบรรพบุรุษ สวนที่มีความหมาย เพื่อสะท้อนภาพถึงความสำนึกและความตระหนักในความสำคัญของการอนุรักษ์ดูแลรักษาสัตว์ป่า ตั้งแต่วันนั้นจนมาถึงวันนี้
และเมื่อนักท่องเที่ยวได้เข้ามาสัมผัสภายในสวนแห่งนี้ก็จะพบกับความร่มรื่นสวยงาม ในพื้นที่มีร่มเงาของไม้ใหญ่ที่ยังยืนต้นอยู่คู่กับสวนมาตั้งแต่วันนั้น มีลานไม้ดอกที่เบ่งบานอวดโฉมอย่างงดงาม มีพื้นที่นั่งพักผ่อน มีพื้นที่ที่ให้เด็กๆสามารถมาวิ่งเล่นได้ดังเช่นวันเก่าๆ มีพื้นที่ส่วนที่เป็นประติมากรรมของคุณปู่ยังก์(มิสเตอร์ฮาโรลด์ เมสัน ยังก์)เพื่อให้เราได้รำลึกถึงคุโณประการของท่านไว้ในความทรงจำ และมีส่วนที่เป็นสวนสัตว์เล็กๆ(มินิซู) ที่สะท้อนภาพจากวันที่สวนสัตว์ได้เริ่มต้นขึ้นจนได้รับการพัฒนาปรับปรุงเพื่อประโยชน์ของสังคมเรื่อยมาจนมาถึงปัจจุบัน
หากทุกท่านมีเวลามีโอกาสได้เข้ามาเที่ยวชมภายในสวนสัตว์เชียงใหม่ อย่าลืมแวะมาชมความสวยงาม แวะมาซึมซับบรรยากาศของสวนจากบรรพบุรุษแห่งนี้ และถ่ายรูปแชร์กันด้วยนะครับ
